در این روش آن‌ها از سیانو باکتری ها استفاده می‌کنند. سیانو باکترهای از نور خورشید برای تولید شکر استفاده می‌کنند. با اصلاح ژنتیکی، شکر به محیط اطراف نشت پیدا می‌کند. سپس آن‌ها با باکترهای تولید کننده زیست پلاستیک‌ها جفت می‌گردند، که این باکتری‌ها از شکر نشت شده تغذیه می‌کنند. سیانو باکتری‌ها به طور مداوم شکر را از طریق فتوسنتز ایجاد می کنند.
زیست توده پردازشی حاوی مقادیر ۳۰ درصد زیست پلاستیک بوده که نزدیک به چهار برابر بیشتر از سیستم‌های آزمایشی مشابه و میزان تولید بیش از ۲۰ برابر سریعتر میباشد. این روش از سوخت های فسیلی برای تولید جلوگیری می‌کند و هدف آن کاهش تاثیر پلاستیک بر روی محیط زیست است.
محصول پیشنهادی: مخزن آب شرب
محصول پیشنهادی: مخزن پلی اتیلن
یک مشکل عمده این است که امروزه اکثر پلاستیک های مصنوعی به طور کامل زیست تخریب پذیر نیستند، و پس از گذشت صدها سال کماکان در زمین‌های دفن زباله یا اکوسیستم‌های آبی باقی می‌مانند. اگرچه محققان پلاستیک های ۱۰۰ درصد زیست تخریب پذیر ساخته شده با باکتری های خاص را تولید کرده اند، اما بسیار گران قیمت هستند.
