محققان در تلاش بودند تا درک کنند جمع شدگی ابعاد نانوذرات می‌تواند اثری معکوس بر خواص مکانیکی نانو کامپوزیت‌های پلیمری داشته باشد یا نه. اما آن‌ها به این نتیجه رسیدند که اندازه بهینه‌ای از نانوذرات جهت رسیدن به خواص بسیار خوب وجود نخواهد داشت. در عوض آن‌ها دریافتند که رسیدن به ابعاد بسیار ریز از نانوذرات این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا خواص بسیار جدیدی را از ماده باید انتظار داشت.
این موضوع نه به علت اندازه، بلکه ذرات کوچکتر سریع تر از آنهایی که بزرگ هستند حرکت می‌کنند و با بخش های پلیمری کمتر در یک زنجیره مشابه برهمکنش خواهند داشت. بسیاری از بخش های پلیمری بیشتر به یک نانوذره بزرگ می چسبند، و باعث جدا شدن زنجیره از این نانوذرات می شود. در نتیجه سرعت حرکت را می‌توان توسط تغییر اندازه ذرات و همچنین بر همنکش با زنجیره‌های پلیمری توسط تغییر سطح کنترل کرد.
دانشمندان قصد دارند تحقیقات خود را با تمرکز بر مطالعات دقیق در مورد تحرک نانوذرات و زمان جذب نانوذرات- پلیمر بر خواص ماکروسکوپی کامپوزیت‌ها برای دستیابی به خواص منحصر به فرد که تاکنون امکان پذیر نبوده، ادامه دهند.
