رویههای آسفالتی بخش مهمی از سازه روسازی راه را تشکیل میدهند و از عوامل اصلی تأمینکننده آمد و شد راحت و رضایتبخش استفادهکنندگان از راهها هستند. ساخت، نگهداری و ترمیم روسازیهای آسفالت عموماً اعتبارات زیادی را به خود اختصاص میدهد. از این جهت مواردی که منتهی به افزایش دوام، کیفیت و در نهایت افزایش عمر روسازی آسفالت میگردد، همواره مورد توجه پژوهشگران و متصدیان صنعت راهسازی بوده است.
در این تحقیق جهت بهبود خواص رویههای آسفالت از ترکیب نانوذرات سیلیس و الیاف شیشه و الیاف PP استفاده شده است.
محصول پیشنهادی: دریچه منهول کامپوزیت
به گفتهی مهندس رضا شاهرضا گماسائی، دانشجوی کارشناسی ارشد عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، با توجه به مزایای آسفالت متخلخل نسبت به سایر آسفالتها، امروزه در بسیاری از کشورها استفاده از این نوع آسفالت رواج یافته است. مخلوط آسفالت متخلخل (PFC)، مخلوطی است که دارای دانهبندی باز و درشتدانه است.
وی در ادامه افزود: «افزایش روزافزون میزان آمد و شد وسایل نقلیه و نیز ضعف آسفالت متخلخل در برابر خرابیها، نیاز به اصلاح آسفالت متخلخل و مقاومسازی آن را دوچندان میکند. اصلاح قیر به کار گرفته شده در این مخلوطها از مؤثرترین اقدامات است. در همین راستا با توجه به ویژگیهای افزودنیهای مورد استفاده تأثیر نانوسیلیس و نانوالیاف شیشه بر بهبود خصوصیات آسفالت متخلخل مورد مطالعه قرار گرفت.»
محصول پیشنهادی: مخزن آب
به گفتهی شاهرضا عمده پژوهشهای انجامشده تاکنون اثر این افزودنیها را بر اصلاح بتن آسفالتی داغ و گرم بررسی کردهاند، اما در زمینه آسفالتهای متخلخل و بهخصوص آسفالت PFC تحقیقات چندانی صورت نگرفته است.
این محقق در خصوص نتایج استفاده از این افزودنیها عنوان کرد: «مقاومت بسیار بالا در برابر شیار شدگی، مقاومت کششی غیرمستقیم بالا، کاهش ایجاد ترکها در سطوح راه و کاهش میزان ریزش قیر تا ۸۰ درصد از جمله اثرات مشاهده شده است. ضمن اینکه به دلیل استفاده از نانوذرات سیلیس مخلوطهای آسفالتی جدید آبگریز هستند. در نهایت کاهش هزینههای تعمیر و نگهداری راهها و جادهها از مهمترین مزایای استفاده از آسفالت اصلاحشده است.»